За правата и должностите на свештените чинови

Постојат посебни должности или права кои припаѓаат на секој од трите степени на свештенство. Така:

 А. Епископот ги стекнува сите должности и права што му припаѓаат на свештенството според неговата тројна власт. Оваа служба ја извршува во својата епископија, секако во рамките што ги определуваат Светото Писмо, свештените канони и одлуките на соборите. Никој друг, па ни патријарх, не може да се меша во работите на епископската област, освен Свештен собор на помесната црква. Тој има доживотно право на неа, а неговото евентуално оддалечување од неа, преместување и повлекување, може да се изврши само по молба или по судска одлука на надлежен црковен орган.

Б. Презвитерот ги извршува сите должности и права што му припаѓаат во рамките на парохијата на која е распореден. Тој одговара прво пред надлежниот епископ, а потоа и пред Свет собор. Неговите должности воглавно се исти како и должностите на епископот, освен во следното:

1) Не ракополага, не врши хиротесија канонски (освен игумен, кој може да изврши хиротесија на монах). 2) Не осветува свето миро за таинството миропомазание. 3) Не осветува храмови и антиминс. 4) Не замонашува, ниту ги исповеда верниците, освен со дозвола од надлежниот архијереј.

В. Ѓаконот е помошник на епископот, а со тоа и на презвитерот, во црквата и во храмот во којшто служи.

* * * 

...Власт да простуваат гревови Господ им дал првенствено на апостолите, кога рекол: „Што ќе врзете на земјата, ќе биде врзано и на небото, а што ќе разврзете на земјата, ќе биде разврзано и на небото“ (Мт 18,18). И: „На кои ќе им ги простите гревовите, ќе им се простат; а на кои ќе им ги задржите, ќе им се задржат“ (Јн 20, 23). Потоа епископите ја добија оваа власт. Следствено, службата исповед епископите им ја отстапуваат на презвитерите со посебно заповедно писмо и посебна хиротесија. Овие презвитери се нарекуваат духовници. По исклучок, во случај на неопходност, исповед може да изврши и секој презвитер, дури и кога не е овластен од епископот со посебна дозвола. Но, подоцна треба да му соопшти на надлежниот епископ дека го извршил таинството исповед. Никој друг не може да ја извршува тајната исповед, ниту ѓакон, ниту монах или монахиња, дури и ако е игумен или игуманија.

Од: Панајотис Ј. Бумис, професор на Атинскиот универзитет, Канонско право.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Што се тоа уроци? Дали нечиј поглед може да има пресудно влијание на друг човек?

Меѓу многуте суевери ja кои се сретнуваат во животот на нашиот народ, а кои останале од времето на грубото паганство е и суеверието наречено – урочување, или вера во пресудно влијание на нечиј поглед, кој се прогласува за поглед со лошо око. Ова суеверие може да се сретне и меѓу образовани и меѓу необразовани луѓе. O д урочување се плашат и луѓе што веруваат и оние што малку веруваат, а понекогаш и оние што не веруваат. Зборот суеверие значи: празноверие. Празноверието пак, воопшто не е нешто празно, наивно или безопасно, бидејќи во пракса се покажува како исполнето со разорно дејство против човековото душевно здравје и меѓучовечките односи. Со зборот урокъ, етимолошки: у + рокъ, словенските народи сакале да искажат некакво дејство причинето од поглед кој има моќ некого да доведе, т.е. да постави во лоша, ограничена положба. Во книгата Требник, со молитвите кои свештеникот ги чита за мајката – родилка и за новороденчето, се молиме; Господ да ги чува детето и родилката од сите видо...
... ➜

Во што е гревот на фарисејот?

 „А на оние, што беа уверени во себе дека се праведни, и ги презираа другите, им ја кажа оваа парабола: Два човека влегоа во храм да се помолат; едниот фарисеј, а другиот митар. Кога застана, фарисејот вака се молеше во себе: Боже, Ти благодарам што не сум како другите луѓе: разбојници, несправедливи, прељубодејци, или како овој митар. Постам двапати во седмицата, давам десеток од сè што придобивам. А митарот стоеше оддалеку; не смееше дури (н)и очите да ги подигне кон небото, туку се удираше в гради и велеше: Боже, биди милостив спрема мене грешниот! Ви велам: дека тој си отиде дома повеќе оправдан, отколку оној; зашто секој што се воздига, ќе биде понизен, а кој се понизува ќе биде воздигнат” (Лк 18, 9-14). Познатата парабола за митарот и фарисејот, со која започнува подготовкaтa за Великиот пост, ни предложува да размислуваме за многу прашања. Едно од нив е: Во што се состои вината на фарисејот? Фарисејството е многу подмолно, во црковната свест продира постепено, незабележл...
... ➜

Божикно послание од Митрополитот Кумановско-осоговски г. Григориј

Image
† ГРИГОРИЈ , ПО МИЛОСТА БОЖЈА, МИТРОПОЛИТ КУМАНОВСКО-ОСОГОВСКИ, ПО ПОВОД РОЖДЕСТВОТО ХРИСТОВО, ГО ИСПРАЌА МИРОТ И БЛАГОСЛОВОТ ОД БОГОМЛАДЕНЕЦОТ ПРЕКУ ПОРАКИТЕ НА БОЖИКНОТО ПОСЛАНИЕ, ДО СЕЧЕСНОТО СВЕШТЕНСТВО, БОГОЉУБИВОТО МОНАШТВО И СИТЕ ХРИСТОЉУБИВИ ПРАВОСЛАВНИ ЧЕДА НА КУМАНОВСКО-ОСОГОВСКАТА ЕПАРХИЈА Ги спаси луѓето чудодејствувајќи Владетелот, кога ја оземји морската вода; а кога по своја волја се роди од Девојка, ни предложи проодна патека кон небото; Него, Кој по природа е рамен и на Отецот и на луѓето – Го славиме . [1]   Возљубени чеда во Господа, Од овие стихови на богослужбените песни кои најдобро ја изразуваат смислата на празниците, дознаваме дека Бог Словото и Син Божји, Кој е рамен на Отецот, Кој е роден од Отецот пред сите векови, на себе ја зеде човечката природа, стана Човек, рамен на луѓето, се изедначи со луѓето [2] , за повторно, по патеката која ја направи проодна со Неговата неискажлива љубов, да го воведе човекот во заедница со Бог Отецот. Затоа, Божик е празник...
... ➜